Στη Χώρα της φωτιάς και του πάγου

Δημοσιεύτηκε στις 17 Δεκεμβρίου 2018 Εμπειρίες

“Ένα ταξίδι που πρέπει να κάνουν όλοι.”
aurora borealis βόρειο σέλας Ισλανδία

Στη Χώρα της φωτιάς και του πάγου από τον Κώστα Στάμο.

Η επιθυμία μου να ταξιδέψω σε μια βόρειο ευρωπαϊκή χώρα υπήρχε εδώ και καιρό.
Επιλογές υπήρχαν πολλές, μα η χώρα που με κέρδισε ως φυσιολάτρης ήταν η Ισλανδία. Χώρα που κατατάσσεται μαζί με την Νέα Ζηλανδία στους 2 καλύτερους προορισμούς για φυσιολατρικό τουρισμό.

Πληροφορίες για την Ισλανδία

Η Ισλανδία βρίσκεται στον βόρειο Ατλαντικό ωκεανό και ο πληθυσμός της ανέρχεται περίπου στους 350.000 κατοίκους. Το Ρέικιαβικ είναι η πρωτεύουσα του νησιού και είναι η βορειότερη πρωτεύουσα κράτους. Βρίσκεται στην πρώτη θέση του Παγκόσμιου Δείκτη Ειρήνης και είναι η μόνη χώρα μέλος του ΝΑΤΟ χωρίς ένοπλες δυνάμεις.

ΠΡΩΤΗ ΜΕΡΑ

Η παρέα βρέθηκε ,τα εισιτήρια και το ξενοδοχείο κλείστηκαν και μια μέρα στα τέλη Νοέμβρη βρισκόμασταν στο αεροδρόμιο έτοιμοι για αναχώρηση. Με ανταπόκριση από Φρανκφούρτη και ύστερα από εξι ώρες αναμονή, φτάσαμε επιτέλους στο προορισμό μας. Οι πρώτες εντυπώσεις πριν ακόμα προσγειωθούμε ήταν ενθουσιώδεις.

Νοικιάσαμε αυτοκίνητο. Απαραίτητο, μιας και τα περισσότερα σημεία ενδιαφέροντος είναι έξω από το Ρέικιαβικ. Βγήκαμε από το αεροδρόμιο εν μέσω χιονοθύελλας. Ψάχναμε το αυτοκίνητο μας ανάμεσα σε εκατοντάδες χιονισμένα. Όταν το βρήκαμε ξεκινήσαμε για το ξενοδοχείο ενώ ο καιρός έδειχνε να αγριεύει. Όσο πλησιάζαμε όμως προς τη πόλη ο καιρός γλύκαινε. Αφού φτάσαμε και τακτοποιηθήκαμε δεν χάσαμε χρόνο. Πήγαμε για μια πρώτη γνωριμία με την πόλη και για φαγητό. Φάγαμε σε μια πιτσαρία και επιστρέψαμε  στο ξενοδοχείο γιατί η επόμενη μέρα θα ήταν κουραστική.

ΔΕΥΤΕΡΗ ΜΕΡΑ

Ξυπνήσαμε γύρω στις 7:30. Οι ώρες εξερεύνησης ήταν περιορισμένες όπως και οι ώρες που ανατέλλει ο ήλιος. Φάγαμε πρωινό, φτιάξαμε και μερικά σάντουιτς για τον δρόμο (το συστήνω μιας και η Ισλανδία είναι από τις ακριβότερες χώρες) και ξεκινήσαμε με σκοπό να ανακαλύψουμε ένα μέρος της νότιας πλευράς του νησιού.

Ο δρόμος ευδιάκριτος με κολονάκια αριστερά και δεξιά να δείχνουν τα όρια. Το τοπίο χιονισμένο και κατά διαστήματα ατμοί ξεπήδαγαν από το έδαφος. Όταν έκανε την εμφάνισή του ο ήλιος το θέαμα ήταν εκπληκτικό. Δεν χάσαμε την ευκαιρία να σταματήσουμε για φωτογραφίες.
Συνεχίσαμε, ο ήλιος μας τύφλωνε στη διαδρομή και μάταια περιμέναμε να σηκωθεί ψηλά. Έκανε μια μικρή διαδρομή προς τα πάνω κι έμεινε εκεί για το υπόλοιπο της ημέρας ως τη δύση του.

Πρώτη μας στάση ο φάρος Dyrholaey

Αέρας πολύς και παγωμένος μα  μπροστά μας εκτείνονταν ο Ατλαντικός ωκεανός. Κύματα έπεφταν σαν σε αργή κίνηση. Τα βράχια είχαν διάφορους και περίεργους σχηματισμούς. Μια καμάρα έβγαινε προς την θάλασσα και αντιστεκόταν στην μανία της.

Επόμενη στάση η Reynisfjara Black sand beach

Μέσα στην θάλασσα διακρινόταν ένα σύμπλεγμα από πελώριους μαύρους βράχους. Ο μύθος θέλει δυο πεινασμένα τρολ (τρομακτικά μυθολογικά πλάσματα) που ζούσαν στην παραλία στη προσπάθεια τους να βγάλουν ένα πλοίο στην στεριά πέτρωσαν από το φως της μέρας. Μοναδική παραλία που αξίζει να την επισκεφτείς αλλά με προσοχή  γιατί τα  δυνατά κύματα μπορεί να σε παρασύρουν.

Συνεχίσαμε προς τον καταρράκτη Skogafoss.

Πανέμορφος και ύψους 60 μέτρων. Κάποιοι τολμηροί πλησίασαν για μια φωτογραφία και γύρισαν  βρεγμένοι. Παραδίπλα υπάρχει ένα μονοπάτι που ανεβαίνει στην κορυφή του. Η διαδρομή είναι κουραστική με αρκετά σκαλοπάτια όμως η θέα σε αποζημιώνει.

Επόμενος καταρράκτης ο Seljalandsfoss

Κράτα αδιάβροχα μαζί σου. Υπάρχει μονοπάτι που μπορείς να πας πίσω από το καταρράκτη και να βλέπεις τον ήλιο. Σταθήκαμε άτυχοι καθώς το μονοπάτι ήταν κλειστό λόγω πάγου.
Με τούτα και με κείνα, ο ήλιος έδυσε και ήταν ώρα να επιστρέψουμε.

ΤΡΙΤΗ ΜΕΡΑ

Η τρίτη μέρα ξεκίνησε σα και την προηγούμενη.
Ξύπνημα από νωρίς. Έξω σκοτάδι, πρωινό στο ξενοδοχείο και αναχώρηση για το Golden circle.
Μια διαδρομή κοντά στο Ρέικιαβικ που περνάει από τα πιο σημαντικά αξιοθέατα της Ισλανδίας.

Πρώτη στάση στο πάρκο Thingvellir

Το βρήκαμε λίγο υπερτιμημένο.

Συνεχίσαμε για τους θερμοπίδακες Geisir και Strokkur

Ένα μοναδικό τοπίο όπου ανάμεσα σε πάγους κοχλάζουν ζεστά νερά.
Είδαμε έναν να εκρήγνυται και να πετάει νερό σε ύψος 30-40 μέτρων. Αυτό το φαινόμενο συμβαίνει κάθε 10 λεπτά γι αυτό να είσαι έτοιμος αν θες να το φωτογραφίσεις.

Επόμενος προορισμός ο καταρράκτης Gullfoss

Ο πιο εντυπωσιακός που είδαμε. Ένας καταρράκτης με τρία διαφορετικά επίπεδα και μονοπάτι που για άλλη μια φορά οι καιρικές συνθήκες δεν μας άφησαν να περπατήσουμε. Υπήρχαν όμως και σκαλιά για τη κορυφή και η θέα ήταν μαγική.

Για τις επόμενες 2 ώρες οδηγούσαμε σε έναν δρόμο άδειο. Αριστερά ο ωκεανός και δεξιά πάγοι, θερμές πηγές και βουνά από λάβα. Πιθανών σχηματισμένα από έκρηξη κάποιου μικρού ηφαιστείου.

Ήρθε η ώρα της χαλάρωσης.

Είχαμε κλείσει να επισκεφτούμε το γνωστό Blue Lagoon, ένα γεωθερμικό spa. Φορέσαμε τα μαγιό μας και βγήκαμε στους μηδέν βαθμούς. Με θερμοκρασία νερού 37-40 βαθμούς μπορούσες να καθίσεις στην πισίνα όσο χρόνο ήθελες δίχως να κρυώνεις. Η διαφορά θερμοκρασίας δημιουργούσε ένα απόκοσμο σκηνικό. Δεν βλέπαμε ο ένας τον άλλον.
Χαλαρώσαμε και επιστρέψαμε στο ξενοδοχείο.

Δε κοιμηθήκαμε. Βγήκαμε για το Βόρειο Σέλας.

Μοναδικό φαινόμενο που παρατηρείται στους πόλους της Γης. Πήγαμε σε ένα φάρο 10 λεπτά από το ξενοδοχείο. Είχε ήδη αρκετό κόσμο. Το κρύο ήταν τσουχτερό και εμείς περιμέναμε ανυπόμονα. Κάποια στιγμή κάτι άρχιζε να φαίνεται στις φωτογραφικές μας μηχανές. Ήταν ένα πράσινο σύννεφο στον ουρανό. Σε λίγα λεπτά αυτό που βλέπαμε ήταν απερίγραπτο. Χρωματιστά σύννεφα να χορεύουν σε έναν τρελό ρυθμό.
Εκστασιασμένοι κοιτούσαμε τον ουρανό και τα παιχνίδια του.
Μοναδική εμπειρία. Το ομορφότερο θέαμα που έχω αντικρίσει μέχρι στιγμής. Είχα χάσει την αίσθηση του χρόνου και του ψύχους που επικρατούσε.

ΤΕΤΑΡΤΗ ΜΕΡΑ

Η τελευταία μέρα ήταν αφιερωμένη στην πρωτεύουσα.
Δεν ήταν τόσο καλή επιλογή όμως δε γινόταν να μην αφιερώσουμε χρόνο και στη πόλη.

Επισκεφθήκαμε το σημείο κατατεθέν.

Η Λουθηρανική εκκλησία Hallgrímskirkja.
Το σχήμα της θυμίζει διαστημόπλοιο έτοιμο να εκτοξευθεί. Ανεβήκαμε στο πιο ψηλό σημείο της και απολαύσαμε την θέα.

Περπατήσαμε στους δρόμους του Ρέικιαβικ

Προχωρώντας στα πολύχρωμα σπιτάκια βρεθήκαμε σε μια παγωμένη λίμνη με πάπιες. Τις ταΐσαμε και οδηγηθήκαμε προς την θάλασσα όπου βρισκόταν το Harpa. Ένα εντυπωσιακό κτήριο, χώρος συναυλιών και συνεδριών.
Λίγο πιο δίπλα στο παραλιακό δρόμο βρίσκεται μια κατασκευή αντίγραφο πλοίου των Βίκινγκς.

Είδαμε και το μουσείο Perlan

Ενδιαφέρον το μουσείο με ένα κατασκευασμένο σπήλαιο πάγου και υπέροχη θέα στο Ρέικιαβικ από την θολωτή του γυάλινη σκεπή.

Φεύγοντας και από το μουσείο βρήκαμε ένα μπεργκεράδικο μακριά από τα τουριστικά εστιατόρια της πόλης. Κάπως πιο οικονομικό από αυτά που είχαμε δει τις προηγούμενες μέρες.
Φάγαμε κι επιστρέψαμε.
Η πτήση για Ελλάδα ήταν νωρίς.

Οι εμπειρίες που ζήσαμε και οι εικόνες που μαζέψαμε αυτές τις μέρες στην Ισλανδία ήταν μοναδικές. Ένα ταξίδι που θα επαναλάβουμε και προτείνω στον καθένα να το κάνει μια φορά στην ζωή του.

Βρες περισσότερα βίντεο από τα ταξίδια μου στο κανάλι μου στο YouTube και περισσότερες φωτογραφίες στο Instagram μου.

#travel_vlogger @travelsightseeing

 

guest
0 Comments
Inline Feedbacks
View all comments