24 ώρες σαν πραγματικός Βεδουίνος

Έχει μια μοναδική μαγεία η έρημος, ειδικά μέσα από τα μάτια ενός Βεδουίνου.

24 ώρες σαν πραγματικός Βεδουίνος από τον Ιωάννη Τρ.

Ιορδανία, μια χώρα με πολλές όμορφες εκπλήξεις για έναν Ευρωπαίο.
Μια τέτοια ήταν κι η επίσκεψή μου μια μέρα στον Εθνικό δρυμό Wadi Rum. Ένα προστατευόμενο πάρκο μοναδικής  φυσικής ομορφιάς στην έρημο. Ένα καταφύγιο για κάποιους από τους τελευταίους νομάδες τις ερήμου. Εκεί, έχουν εγκατασταθεί μερικοί από τους εναπομείναντες εκτροφείς καμήλων που κάποτε μετακινούνταν συνεχώς αναζητώντας εύφορα εδάφη για να βόσκουν τα ζώα τους. Πλέον δεν ζουν μόνο από τα παράγωγα της γης και της κτηνοτροφίας αλλά εκμεταλλεύονται και το τουρισμό της χώρας. Κάνοντας ξεναγήσεις και επιδεικνύοντας τον παραδοσιακό τρόπο ζωής τους.

Ξέχνα οποιαδήποτε τουριστική ατραξιόν έχεις επισκεφτεί. Περνώντας την είσοδο των επισκεπτών ετοιμάσου για μια εμπειρία ζωής.
Παρακάτω θα διαβάσεις πως αισθάνθηκα ζώντας 24 ώρες σαν πραγματικός Βεδουίνος.

Η περιπέτεια ξεκινά

Βρίσκομαι σε μια κόκκινη έρημο. Λίγα χιλιόμετρα μετά την είσοδο με περιμένει  το χωριό των σημερινών Βεδουίνων.
Σ΄ ένα από τα “σπίτια” βρίσκεται ο οδηγός μας σε αυτή την 24ωρη περιπέτεια. Πολύ φιλικός κι ευγενικός υποδέχτηκε εμένα και τους συνταξιδιώτες μου με ζεστό τσάι για να χαλαρώσουμε και να γνωριστούμε καλύτερα.

Η περιπέτειά ξεκίνησε λίγα λεπτά αργότερα αφότου μας εξήγησε αναλυτικά το πρόγραμμα της ξενάγησης.
Κινηθήκαμε μέσα στην έρημο με ένα 4×4, το πιο κατάλληλο όχημα, καθώς δεν υπάρχουν δρόμοι στη περιοχή.
Οι πρώτα κιόλας εικόνες μας εντυπωσίασαν. Κόκκινη άμμος, καμήλες και βράχια σμιλεμένα από τα καιρικά φαινόμενα.
Οι στάσεις μας ήταν ακριβείς με το πρόγραμμα που μας παρουσίασε νωρίτερα ο ξεναγός. Μία ιστορία συνόδευε την κάθε μία και ελεύθερος χρόνος για να εξερευνήσουμε και να φωτογραφηθούμε.

Μεσημεριανό

Όταν ήρθε η ώρα για το μεσημεριανό μας σταματήσαμε κάτω από κάτι μεγάλους όγκους από βράχια.
Σε λιγότερο από 30 λεπτά μας περίμενε στρωμένο χάλι με παραδοσιακά φαγητά.  Πεινασμένοι σα λύκοι μετά από σχεδόν 3 ώρες γυρίζοντας σαν τον Λόρενς της Αραβίας μέσα στην έρημο εξερευνώντας και σκαρφαλώνοντας στα βράχια. Τα βρήκαμε όλα υπέροχα και γευστικότατα.

Κουβεντούλα για χώνεψη και συνεχίζουμε

Συνεχίσαμε την περιπέτεια μας στα φαράγγια, τους αμμόλοφους και τις πέτρινες γέφυρες.
Πριν δύση ο ήλιος σταματήσαμε σ’ ένα ύψωμα με τρομερή θέα. Στρώσαμε πάλι το χάλι και ανάψαμε φωτιά. Απολαύσαμε τσάι και ναργιλέ βλέποντας τον ήλιο να χάνεται στο βάθος πίσω από τα ελάχιστα βουνά. Βγάλαμε άπειρες φωτογραφίες, σα Κινέζοι τουρίστες στην Ακρόπολη. Ιστορίες πραγματικών Βεδουίνων συνόδευσαν αυτή τη μαγική εμπειρία. Ήταν η καλύτερη ώρα τής ημέρας!

Ώρα για ανάπαυση

Με το λιγοστό φως από τον ήλιο που έδυε κατευθυνθήκαμε στην κατασκήνωση όπου θα διανυκτερεύαμε. Μόλις φτάσαμε μας οδήγησαν στις σκηνές μας και μας ενημέρωσαν πως το δείπνο θα είναι έτοιμο σε λίγη ώρα στην μεγάλη  κεντρική σκηνή.
Αρκετός χρόνος για να πετάξουμε τα σκονισμένα μας ρούχα και να κάνουμε ένα καυτό μπάνιο.

Το δείπνο που μας περίμενε ήταν ότι έπρεπε μετά από μια γεμάτη μέρα. Φάγαμε πολύ και συνεχίσαμε τις ιστορίες που αφήσαμε νωρίτερα στο απογευματινό μας τσάι.
Όπως ήταν φυσικό η κούραση της ημέρας μας οδήγησε πιο νωρίς απ ό,τι υπολογίζαμε στις σκηνές μας και κοιμηθήκαμε κάτω από τον φωτεινό, γεμάτο αστέρια νυχτερινό ουρανό της ερήμου.

Όλα τα καλά κάποτε τελειώνουν

Το πρωί σηκωθήκαμε γεμάτοι ενέργεια  και αφού πήραμε πρωινό όλοι μαζί στην κεντρική σκηνή επιστρέψαμε στο χωριό. Εκεί ανταλλάξαμε emails για τις φωτογραφίες μας και συνεχίσαμε το ταξίδι μας στην Ιορδανία υποσχόμενοι να κρατήσουμε επικοινωνία. Πλέον νιώθω  πλουσιότερος, σε εμπειρίες και εικόνες!

Βρες φωτογραφίες από τα ταξίδια μου στο προφίλ μου στο Instagram a_traveler’s_photoworld .